Hundred Waters vielen twee jaar geleden op als eerste indieband op het label van Skrillex. En met hun prachtige gelaagde sound. Ook op de tweede plaat "The Moon Rang Like A Bell" slagen ze er in om de stem van Nicole Miglis perfect te verweven in een soort vloeibaar geheel van elektronica en verknipte akoestische instrumenten.
Het afwerken van de songs was deze keer moeilijk omdat de groep geen vaste verblijfsplaats meer had. Het live spelen werd dan weer makkelijker door de ervaringen van de lange eerste tour. Voor de album release organiseerde Hundred Waters een bijzonder driedaags minifestival in Arconsanti, een utopische plek in de woestijn in Arizona. Een stadje waar een honderdtal wereldverbeteraars en vrijdenkers samenwonen. Ook volgend jaar willen ze daar een eigen festival organiseren.
Maar eerst is Europa aan de beurt. Vlak voor de aftrap van de tournee, kwamen ze een generale repetitie spelen bij Ayco.